wtorek, 15 lipca 2014

Jabłoń purpurowa

Jabłonie są jednymi z najpopularniejszych drzew owocowych, rosnących w naszych ogrodach. Na ogół uprawia się je ze względu na smaczne owoce, jednak istnieje też spora grupa odmian, które sadzone są na działkach głównie z powodu niespotykanych walorów dekoracyjnych.
Opis
Jednym z podstawowych gatunków jabłoni ozdobnych jest jabłoń purpurowa (Malus ×purpurea). Ten interesujący i piękny mieszaniec charakteryzuje się niewielkim wzrostem (ok. 4-5 m. wys.) i bujnym kwitnieniem, dlatego znakomicie nadaje się do małych ogrodów. Z reguły zakwita na purpurowo (V), jednak odmiany mogą mieć kwiaty w różnych odcieniach koloru różowego. Liście gatunku podobne są do liści klasycznych odmian jabłoni, jednak mają bardziej wydłużoną, eliptyczną i lekko wygiętą blaszkę, która u niektórych odmian posiada czerwono-brązowe zabarwienie. Późnym latem (VIII-IX) z zapylonych wiosną kwiatów rozwijają się dekoracyjne owoce. Wprawdzie są niewielkie i na ogół niesmaczne, ale za to niezwykle dekoracyjne. Mają wspaniałą, ciemno-czerwoną barwę i dość gęsto pokrywają pędy, pozostając na drzewie nawet do końca grudnia. Ich niezaprzeczalny urok przyczynił się nawet do nadania im romantycznej nazwy „rajskich jabłuszek”. Sadząc w ogrodzie jabłoń purpurową, warto pamiętać, że nie spełnia ona wyłącznie roli rośliny ozdobnej. Wiele odmian tych uroczych drzewek jest niezawodnymi i znakomitymi zapylaczami dla jabłoni użytkowych, które z reguły są obcopylne i obficie owocują dopiero po odpowiednim zapyleniu.
Odmiany
Jabłoń purpurowa doczekała się mnóstwa interesujących odmian, wśród których na uwagę zasługują między innymi: „Ola” (o dużych, różowych kwiatach i purpurowo-czerwonych, okrągłych, małych owocach, długo pozostających na drzewie, młode liście czerwone, starsze ciemnozielone, wysokość uzależniona od podkładki, zwykle ok. 4 m.), „Makowiecki” (o dużych, różowych kwiatach i ciemnoróżowych pąkach kwiatowych, posiadająca drobne, ciemnoczerwone owoce), „Royalty” (o czerwonych kwiatach i błyszczących, czerwonych liściach), „Rogów” (o różowych, bardzo wąskich płatkach oraz o parasolowatym pokroju korony), „Eleyi” (o ciemnoróżowych kwiatach i obfitym kwitnieniu, posiada małe, ciemnoczerwone owoce i luźną koronę).

Zastosowanie
Jabłoń purpurowa najlepiej prezentuje się jako soliter na tle jasnej ściany lub zielonego trawnika, ale może również rosnąć w grupie z innymi drzewami i krzewami ozdobnymi. Doskonale nadaje się do sadzenia w parkach i znakomicie sprawdza się jako element zielni miejskiej. Jej owoce mogą być zimą idealnym pożywieniem dla ptaków. Dla nas z reguły są raczej niejadalne, gdyż ich smak jest mało zachęcający, jednak można je wykorzystać w przetworach (konfiturach, sokach, kompotach) lub kandyzowć. Ze względu na swoje walory ozdobne, nadają się również do tworzenia dekoracyjnych kompozycji bukietowych.
Jabłoń purpurowa
Jabłoń purpurowa
Jabłoń purpurowa
Jabłoń purpurowa
Wymagania i uprawa
Jabłoń purpurowa jak większość jabłoni ozdobnych nie jest trudna w uprawie. Wprawdzie do bujnego owocowania i prawidłowego wzrostu bezwzględnie wymaga stanowisk słonecznych, ale w stosunku do podłoża jest już bardziej tolerancyjna. Najlepiej rośnie na glebie żyznej, próchniczej, umiarkowanie wilgotnej o lekko kwaśnym odczynie pH, jednak dostosuje się także do nieco gorszych warunków. Nie lubi tylko podłoży zasadowych, mokrych i ciężkich, dlatego należy unikać sadzenia jej na takich stanowiskach. Jabłoń purpurowa dobrze radzi sobie w naszym klimacie i jest dostatecznie odporna na niskie temperatury. Dobrze również znosi przejściową suszę i zanieczyszczenia miejskie, dlatego znakomicie nadaje się do sadzenia w parkach i ogrodach na terenie miasta. Z racji swojego kompaktowego wzrostu, nie wymaga intensywnego przycinania, które można ograniczyć jedynie do korekty pokroju oraz ciecia sanitarnego (np. pędów uszkodzonych, chorych).
Jabłoń purpurowa
Jabłoń purpurowa
Jabłoń purpurowa
Jabłoń purpurowa
Rozmnażanie
Rozmnażanie jabłoni purpurowej polega przede wszystkim na jej szczepieniu (czasem okulizacji), bowiem potomstwo uzyskane z nasion może nie powtórzyć cech egzemplarza matecznego.

Choroby i szkodniki
Jabłoń purpurowa, jak większość jabłoni narażona jest na szereg chorób i szkodników, z których najgroźniejszymi są: parch jabłoni, mączniak prawdziwy, zaraza ogniowa oraz mszyce, miodówki, szrotówki, zwójki, brudnice i przędziorki.
W związku z dużym zagrożeniem wystąpienia typowych chorób jabłoni, warto wybierać odmiany stosunkowo odporne.
Jabłoń purpurowa

Jak przycinać storczyki?

Czas przycinania.

Storczyki powinny być przycinane w czasie uśpienia, czyli wtedy, gdy nie mają już żadnych kwiatów. W większości przypadków najlepszym okresem na przycinanie storczyków jest okres od początku października, aż do końca listopada. Jeżeli nie zrobisz tego w tym czasie, to roślina zdąży już puścić nowe pączki. Nie wolno ci dopuścić do tego, by zakwitła.
Okres przycinania storczyków zależy także od ich odmiany, zwłaszcza w przypadku tych odmian, które kwitną kilkakrotnie w ciągu roku. Jeżeli jednak nie masz pewności, kiedy powinnaś przyciąć roślinę, najlepiej zrób to między październikiem i listopadem.
2
Określ odmianę storczyków.

Poszczególne grupy storczyków wykazują indywidualne cechy, jeśli chodzi o wzrost, rozwój i kwitnienie. Storczyki z odmiany Phalaenopsis muszą być przycinane, gdy ich kwiaty zaczynają więdnąć. Inne odmiany storczyków lepiej przycinać, gdy pędy brązowieją. Warto więc wiedzieć, jaką odmianę storczyków posiadamy. Najlepiej zapytać o dokładna nazwę rośliny podczas jej zakupu. W dobrym sklepie ogrodniczym powinniśmy także otrzymać informację jak podlewać i przycinać dany gatunek storczyków. Jeżeli jednak znasz dokładną nazwę swojej rośliny, możesz znaleźć wszystkie potrzebne informacje w internecie.

Odpowiednie narzędzia.

Gdy nadejdzie już czas na przycięcie storczyka, musisz być wyposażony w odpowiednie narzędzia. Najważniejszym narzędziem jest sekator nożycowy (do kupienia tutaj). Narzędzie to będzie bardzo skutecznie usuwać usychające części rośliny, nie uszkadzając jej przy tym. Zdezynfekuj sekator przecierając jego ostrza rozcieńczonym wybielaczem. Do tej czynności załóż szczelne rękawice gumowe, by chronić skórę.
4
Co trzeba uciąć i gdzie?

Zanim zabierzesz się do przycinania, musisz wiedzieć jak to zrobić. Zacznij od obcięcia tych łodyżek, na których były kwiaty, zamiast łodyżek wspierających. Utnij je około 0,5-0,7 cm od węzła łodygi. Upewnij się wcześniej, że taki system odpowiada odmianie storczyków, jaką posiadasz. Niektóre odmiany wymagają innego sposobu przycinania.
5
Sprawdź korzenie.

Podczas przycinania storczyków warto też zwrócić uwagę na korzenie. Zdrowe korzenie będą zielone z szarawym nalotem, powyginane i odrobinę elastyczne. Jeżeli korzenie twoje storczyka są brązowe i kruche, należy je delikatnie odciąć, by umożliwić wzrost nowych.

Jak pielęgnować anturium?

Przesadzanie anturium


  1. Anturium przesadzamy wiosną, kiedy korzenie wyrastają nad ziemią i z dna doniczki. Przed rozpoczęciem przesadzania należy dobrze podlać roślinę.

  2. Przygotowujemy doniczkę o numer większą wraz z warstewką drenażu i podłoża złożonego z 3 części torfu oraz 1 części torfowca.

  3. Chwytamy doniczkę z kwiatkiem jedną ręką za spód zaś drugą przykrywamy ziemię trzymając roślinę między palcami i przechylamy do góry dnem.

  4. Po wyjęciu rośliny z doniczki ostrożnie usuwamy zużytą ziemię spomiędzy korzeni. Można użyć do tego celu cienkiego patyczka.

  5. Roślinę umieszczamy pośrodku nowej doniczki na wcześniej położonej warstwie ziemi. Wypełniamy doniczkę ziemią, przykrywamy korzenie i ugniatamy.

  6. Teraz należy zostawić roślinę przez dwa dni w zacienionym miejscu i bez podlewania, aby pobudzić korzenie do wrastania w ziemię.
2
Podlewanie anturium


  1. Sprawdź ziemię palcami. Jeśli jest lekka i się pyli oznacza to, że roślina potrzebuje nawodnienia.

  2. Anturium podlewamy wodą (najlepiej deszczówką) aż po brzeg doniczki. Po 15 minutach należy wylać jej nadmiar z podstawki.
  3. Czyszczenie liści anturium


    1. Kurz z liści Anturium ścieramy miękką szmatką i zmywamy liście gąbką zwilżoną letnią wodą. Ścierając kurz z liści, trzymamy je od spodu drugą ręką.

    2. Liście można nabłyszczać lecz nie częściej niż co 2 miesiące.
    4
    Zraszanie anturium

    Możesz spryskiwać roślinę za pomocą zraszacza ale tylko wówczas gdy roślina nie ma kwiatów. Jeśli masz taką możliwość użyj deszczówki. Spryskuj z odległości około 15 cm. Jeśli anturium ma kwiaty wówczas możesz przecierać wyłącznie kwiaty rośliny wilgotną, bawełnianą ściereczką.
    5
    Wilgotność powietrza


    1. Doniczkę z anturium ustaw na podstawce z kamykami lub żwirkiem i wodą. Dno doniczki nie powinno się stykać z wodą.

    2. Możesz wstawić doniczkę z kwiatem do pojemnika (doniczki) zewnętrznego wypełnionego wilgotnym torfem.
    6
    Rozmnażanie anturium


    1. Przygotuj dwie doniczki z warstwą drenażu oraz ziemi.

    2. Wyjmij anturium z doniczki i usuń wierzchnią warstwę ziemi.

    3. Delikatnie rozerwij bryłę korzeniową i część nadziemną.

    4.  Posadź obydwie części rośliny w normalny sposób


    Leczenie rośliny w przypadku gdy coś jest źle


    • Liście robią się żółte i opadają zimą. Jest zbyt mokro i zimno. Roślinę umieść w cieplejszym i bardziej przewiewnym miejscu do czasu kiedy nie wydobrzeje. Przyczyną żółknięcia liści anturium może być również gwałtowny spadek temperatury.

    • Liście suche i papierowe, czasami żółknące. Jest zbyt sucho. Podlewaj, zraszaj i zwiększ wilgotność powietrza.

    • Liście są zwiędnięte i zwisają. Za dużo przeciągów. Przenieś roślinę w bardziej zasłonięte miejsce.

    • Korzenie wychodzą z ziemi. Roślinę należy przesadzić. Do czasu przesadzenia przykryj korzenie warstewką mchu.

    • Są młode listki jednak są drobne a roślina nie ma kwiatów. Należy ją dokarmić.

    • Ciemne i brunatne plamy na liściach. Grzyby chorobotwórcze. Spryskaj liście fungicydem systemicznym.

    • Białe plamki na spodzie liści. Wełnowce. Usuń je za pomocą patyczka kosmetycznego lub waty nasączonej denaturatem. Możesz również spryskać liście malationem lub insektycydem systemicznym.

Jak pielęgnować róże?

Stanowisko: ciepłe, słoneczne oraz lekko przewiewne.
Podłoże: piaszczysto-gliniastej w górnej warstwie i gliniastej w dolnej. 
Podlewanie: wode lejemy na ziemię, a nie na liście. 
Cięcie: dokonujemy go wiosną. Tniemy tak, aby miejsce cięcia było ukośne, około pół centymetra powyżej pąka skierowanego ku zewnętrznej stronie oraz przy bezdeszczowej, słonecznej pogodzie. 
Ogławianie: wszystkie przekwitłe kwiaty  natychmiast usuwamy, tnąc nad pierwszym od góry pięciolistkowym liściem. Pojawiające się na podkładkach dzikie pędy, natychmiast wycinamy.
Zasilanie: dwukrotnie w sezonie: w marcu i czerwcu. Zasilanie nawozami kończymy przed lipcem, żeby pędy zdążyły zdrewnieć przed zimą. 
Okrywanie: usypujemy wokół krzewów ziemi  kopczyk wysokości ok. 20-30 cm. Dodatkowo możemy je przykryć gałązkami sosnowymi. Do obsypania można wykorzystać również korę ogrodową, torf, kompost, obornik. Formy pienne, są bardziej wrażliwe na mróz, dlatego zabezpieczmy je starannie, szczególnie w miejscu szczepienia. Możemy do tego wykorzystać słomę, gałęzie iglaków, tkaninę jutową lub specjalna włókninę. Róże parkowe i róże lub owijamy włókniną.
Jak pielęgnować róże?

Posłania dla zwierząt

Łączę komfortowy sen zwierzaka ze stylowym wyglądem miszkania

Salon - projektowanie wnętrza








Odważne aranżacje kuchni w ciemnych kolorach

Przedstawiamy 5 materiałów, które zabezpieczą ściany w kuchni, a przy tym stworzą ponadczasowe aranżacje:
Alternatywą dla ceramiki, mogą być ściany pomalowane farbą. Dają wiele możliwości aranżacyjnych, ale standardowe farby do wnętrz, jakimi pomalujemy pokój czy sypialnię, mogą być niewystarczające do pomieszczenia, w których gotujemy, zmywamy, używamy detergentów i narażamy ściany na tłuste plamy. Odpowiednie do kuchni będą lateksowe farby akrylowe lub farby ceramiczne, z wykończeniem satynowym, które ma lepsze właściwości i większą odporność mechaniczną. Ciemne kolory ścian i intensywnie zaznaczona podłoga to świetne tło dla jasnych mebli kuchennych o dekoracyjnych frontach, które stanowią główną ozdobę pomieszczenia.
Autor: Aranżacja kuchni Agata Meble
Zastosowanie płytek ceramicznych w kuchni jest nie tylko bezpieczne i funkcjonalne, ale również daje nieograniczone możliwości dekoracyjne. Ciemne płytki w kolorze szarym, pozwoli stworzyć surową, szalenie modną przestrzeń. Ściany ceramiczne pięknie komponuje się z bielą, czernią, szkłem i chromowanymi elementami. Te odzwierciedlające rysunek betonu, który jest coraz modniejszym materiałem architektonicznym, idealnie wpasuje się w loftowe aranżacje nowoczesnych kuchni.
Autor: Aranżacja kuchni Ceramstic
Hitem ostatnich sezonów jest farba tablicowa, po której można pisać kredą. Idealnym pomieszczeniem w domu na kreatywne wykorzystanie farby tablicowej jest właśnie kuchnia, gdzie możemy zapisać listę zakupów czy ważne terminy i daty. Tak odważne rozwiązanie aranżacyjne pasuje nie tylko do nowoczesnych kuchni - matowa farba tablicowa stanowi świetne tło dla mebli w stylu country o dość wyrazistych dekorach, mebli z frontami z rysunkiem drewna oraz mebli w stylu skandynawskim.
Autor: Aranżacja kuchni Spółki Meblowej KAM
Ciekawy wystrój kuchni można uzyskać stosując szkło na ścianę, najczęściej tę nad blatem roboczym. Odpowiednio dobrane i przyklejone szkło jest trwałe, bezpieczne i co bardzo ważne w pomieszczeniu takim, jak kuchnia – łatwe do utrzymania w czystości. Najlepsze jest szkło laminowane, czyli szkło składające się z dwóch warstw, między którymi znajduje się specjalna folia polimerowa. Możemy również zlecić firmie zajmującej się laminowaniem szkła, zalaminowanie tapety bądź dowolnej grafiki, nawet zrobionego przez nas zdjęcia (pod warunkiem, że jest odpowiedniej jakości). Grafikę laminuje się na trwale między dwiema warstwami szkła, tworząc efektowne aranżacje kuchni.
Autor: Aranżacja kuchni Spółki Meblowej KAM
Ciemna kuchnia w kamieniu wygląda elegancko i luksusowo. Płytki kamienne dają nam szerokie pole do popisu. Jeżeli wybierzemy odpowiednie gatunki kamienia, podłoga będzie trwała, odporna, a jej uroda cieszyć nas będzie przez wiele lat. W kuchni najlepiej sprawdzą się płytki kamienne z granitu, marmuru, a także z onyksu i trawertynu.